Są takie babcie, które powinny żyć wiecznie. Są takie wnuki, które nie potrafią żyć bez babci. Każdy z nas nosi w sobie jakąś osobistą historię z dzieciństwa, nie inaczej jest w przypadku narratora tej książki, za którym ból po utracie babci ciągnie się przez całe życie. Ta krótka nowela przesiąknięta jest smutkiem, bo nawet humor, który się w niej pojawia, to śmiech przez łzy. Jednak jest w tej niewielkiej książce coś, co sprawia, że babcia, o której mowa, staje się nagle naszą babcią, a my narratorem.
Książka bardzo osobista. Można by się nawet pokusić o stwierdzenie, że zbyt osobista. Historia bezgranicznej miłości wnuka do babci, tęsknoty za nią, ale też fragmentów z jej życia, których naocznym świadkiem był narrator.
Z jednej strony przedstawia on babcię, jako osobę idealną, z drugiej ukazuje jej całkiem inną twarz. Nie ocenia jednak i nie kalkuluje, bo wie, jak ciężkie bywa życie, a jego opowieść, składająca się z epizodów życia, składa się w jedną literacką całość, będącą pytaniem: Dlaczego? Dlaczego odeszła, choć mówiła, że żyć będzie wiecznie...
Spotkałem się z opinią czytelników, że takie podejście babci do wnuka skrzywdziło go na całe życie, ale ja uważam, że właśnie mu pomogło, bo przecież ta babcia miała rację, wciąż żyje... wciąż obecna jest w jego sercu i głowie.
Wieczór zawsze był nasz: ona i ja, i nikt więcej. Choć nie do końca. Było jeszcze coś - jej przygody.
Przygnębiająca nieco opowieść z humorystycznym sznytem - swoiste żonglowanie uczuciami. Chyba dobrze, że taka nowela powstała, może się zdarzy, że będzie umiała uleczyć złamane serce innych ludzi, tych, którzy też za kimś tęsknią.
Szybka i sprawna narracja, błyskotliwe dialogi, genialnie nakreślona osobowość babci i dziadka oraz piękna puenta, którą czytelnik musi wyhaczyć między słowami.
Rozdziały tak krótkie, że niektóre mieszczą się w kilku zdaniach lub treściwym dialogu. Mimo to bardzo ciekawa lektura. A okładka wręcz cudowna!
A na koniec proponowalibyśmy, aby nie czepiać się Autora z racji wykonywanej przez niego pracy, bo jedno z drugim nie ma żadnego powiązania, a dochodzą nas informacje, że staje się to czasami osią krytyki. Odpuście. Facet ma talent, za który niejeden pisarz podpisałby z diabłem cyrograf. Nam ten młodzieniec imponuje kulturą i świetnym warsztatem literackim, i to jest najważniejsze. Reszta jest nie naszą sprawą.
Chciałbym nigdy cię nie poznać to intymna opowieść o miłości dziecka do babci - o tym, co takie uczucie daje i zabiera. O dziecięcej wrażliwości wobec świata dorosłych.
To historia relacji, która nieświadomie zostawia w nas ciche słowa, drobne gesty i sceny z codzienności, które niesiemy potem w sobie przez całe życie. Czas mija, a te ślady ma w sobie każdy z nas. Pamięć gubi tak wiele, lecz postać babci zostaje. Więc może lepiej było jej nigdy nie poznać?
Wywiad z Autorem książki.
Poprosiłem mamę, żeby trzymała słuchawkę przy jej uchu. Mówiłem, że za nią tęsknię, że niedługo do niej przyjadę. Zapytałem, czy mnie jeszcze trochę kocha. Słyszałem, że bardzo chciała odpowiedzieć. Zniekształcone "kocham" przysporzyło jej dużo trudu. A mnie szczęścia. Pamiętam je do dziś. Bo miłość czasami może być lekko zdeformowana.
WIKTOR KRAJEWSKI
Polski pisarz i dziennikarz. W 2015 roku debiutował bestsellerową książką Łączniczki. Wspomnienia z Powstania Warszawskiego. W 2017 roku opublikował książkę Pocztówki z powstania, w 2019 roku rozmowę z Aliną Dąbrowską Wiem, jak wygląda piekło, a w 2000 roku rozmowę z Niną Novak - najwybitniejszą polską primabaleriną - Taniec na gruzach.
Tytuł: Chciałbym nigdy cię nie poznać
Autor: Wiktor Krajewski
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Premiera: 16 lipca 2020
Liczba stron: 184
Format: 135 x 206 mm
Oprawa: twarda
ISBN: 978-83-8169-307-3
OCENA: 9/10
POLECAMY RÓWNIEŻ TEGO WYDAWNICTWA:
Na sopockiej plaży znaleziono ciało brutalnie zamordowanej nastolatki. Z jej łydki wycięto fragment skóry, a pod paznokciami nieżyjącej dziewczyny, uczennicy elitarnego liceum, odkryto naskórek szkolnego kolegi. Chłopak po szybkiej akcji policji trafia do aresztu. Kilka dni później, po dziewiętnastu latach spędzonych w zakładzie karnym, na wolność wychodzi Jakub Ramon, policjant skazany za zabójstwo partnera z patrolu... WIĘCEJ O KSIĄŻCE
ZAPRASZAMY DO WSPÓŁPRACY AUTORÓW I WYDAWCÓW
•ZAPOWIEDZI•
•PROMOCJE•
•PREMIERY•
•RECENZJE•
•WYWIADY•
•PATRONAT MEDIALNY•
+48 698 800 944
#chciałbymnigdycięniepoznać #wiktorkrajewski #babcia #wspomnienia #milosc #tesknota #hultajliteracki #recenzja #literaturapiekna #historia #literaturapolska #premiera #nowosc #haloradio #halotusieczyta #ATC #AutorTeżCzłowiek #wydawnictwoproszynskiiska #wydawnictwoproszunski #proszynskiiska #proszynski #proszynskimedia
Коментарі