top of page
Szukaj
Zdjęcie autorahultajliteracki

CZŁOWIEK, KTÓRY UMARŁ - Antti Tuomainen

Co byś zrobił, gdybyś się dowiedział, że zostało ci kilka dni życia, że zostałeś otruty przez żonę, która zdradza cię z twoim pracownikiem, a na domiar złego, podejmuje za twoimi plecami decyzje, które mogą zrujnować twoją firmę? Ach, należy wspomnieć, że w międzyczasie pojawiają się ludzie - konkurencja - którzy bardzo cię nie lubią, chcą cię zabić, choć prawdę mówiąc, nie mają żadnego ważnego powodu. Tak po prostu, nie pasuje im twoja gęba. Cóż, nie wiedzą, że i tak umrzesz za kilka dni... policjant, który cię śledzi, też tego nie wie.


Trochę tu Chmielewskiej, trochę Salingera, a trochę Allison Pearson. Wszystko to okraszone abstrakcyjnym fińskim humorem, który nie do końca bywa zrozumiały, za to bardzo zaskakujący. Człowiek, który umarł to książka przypominająca stylem powieści z lat 50. i nawiązująca do starej dobrej, niesztampowej literatury kryminalnej, gdzie autorzy bardziej skupiali się na psychologicznych aspektach ofiary, niż na broczących krwią ranach, wymyślnych torturach, czy makabrycznych opisach chlastania krwią przez większość stron książki. Powieść inteligentna i śmieszna, choć traktująca o śmierci, zdradzie i fałszu. Tuomainen niespiesznie prowadzi czytelnika przez ostatnie dni swego życia, proponując wspólne rozwikłanie zagadki. W przemyślny sposób buduje napięcie i rozpisuje intrygę, która prowadzi do ciekawego zakończenia. Wspaniały pomysł na głównego bohatera, na jego nic niewarte w obliczu śmierci problemy, którymi i tak wciąż zaprząta sobie głowę.


PRZEWROTNA POWIEŚĆ KRYMINALNA,

W KTÓREJ OFIARA SAMA SZUKA SWOJEGO ZABÓJCY!


Upadek odbywa się wewnątrz, jakby coś, co jest we mnie, oderwało się i runęło w lodowatą przepaść. To trwa parę sekund. Potem kończy się - i oto znów siedzę na krześle naprzeciwko lekarza, jest wtorek, a ja zaraz pojadę do pracy. Czytałem o ludziach, którzy zachowują rozsądek podczas pożarów albo po tym, jak zostali postrzeleni, i nie wpadają w panikę, choćby wylewały się z nich wiadra krwi. Patrzę lekarzowi prosto w oczy i zachowuję się tak, jakbym czekał na autobus.


Ciekawa analiza życia w chwili, kiedy śmierć zagląda w oczy, lecz daje do zrozumienia, że jeszcze nie teraz... zaraz, za chwilkę, ale jeszcze nie teraz! Jaakko Kaunismaa wydaje się być lustrzanym odbiciem psychiki dzisiejszego człowieka, spiętym do granic możliwości jegomościem, który do ostatniej sekundy życia będzie walczył o coś, co w obliczu śmierci warte jest mniej niż może się wydawać. Z drugiej jednak strony, stara się wykorzystać każdą sekundę na to, aby udowodnić, że nigdy nie wolno się poddawać. Jaakko w ewidenty sposób naigrywa się z życia i śmierci, celebrując każdą chwilę, walcząć z kostuchą (w tym przypadku paradującą z samurajskim mieczem i trucizną) i udowadniając, że spokój jest sprzymierzeńcem odwagi.


Przewrotna powieść kryminalna,

w której ofiara sama szuka swojego zabójcy!


CZŁOWIEK, KTÓRY UMARŁ

Jaakko Kaunismaa, trzydziestosiedmioletni właściciel nieźle prosperującej firmy eksportującej do Japonii fińskie grzyby, raczej nie marzył o zostaniu detektywem. Ale po wizycie u lekarza, który informuje go, że jest od dłuzszego czasu podtruwany i nie ma dla niego ratunku, nie pozostaje mu nic innego, jak odnaleźć swego mordercę. Zwłaszcza, że po powrocie z kliniki zastaje w domu żonę z pracownikiem firmy - w sytuacji, która nie pozostawia wiele pola wyobraźni.

Kto czyha na zycie Jaakka? Niewierna żona i jej kochanek? Właściciel nowej konkurencyjnej firmy? Czy moze ktoś inny?

Jaakko nie ma dużo czasu na znalezienie odpowiedzi. Kilka tygodni, dni, a może tylko parę godzin...

Już na pierwszych stronach książki autor wskazuje żonę bohatera, jako zabójczynię,a na domiar złego nasyła na niego kolejnych zabójców, ale ...


Błyskotliwa czarna komedia nawiązująca do najlepszych tradycji skandynawskiego thrillera. Ukłon w stronę braci Coenów i Fargo. Genialny przykład na to, jak elastyczny jest gatunek kryminału. Perełka w dorobku króla Helsinki noir.


Samochód Tainy stoi pod domem, parkuję za nim. Wysiadam i zaciągam się świeżym powietrzem. Buty i skarpetki wciskam od razu do śmietnika i przygotowuję się do wejścia do środka. Wiem mniej więcej, jak wyglądam, jak to wszystko wytłumaczę. Wchodzę na bosaka po schodach, pod stopami czuję chłód betonu. Otwieram drzwi. Zapach jest odurzający: czerwone curry z kurczakiem, chleb naan, ryż basmati. Moje ulubione danie. Słyszę kroki, Taina pojawia się w drzwiach. Po raz pierwszy, odkąd jesteśmy razem, kompletnie nie potrafię odczytać wyrazu jej twarzy. Taina patrzy na mnie, nie wzdryga się, nawet nie mruga...

"Mroczna, zabawna i inteligentnie napisana... Solidna porcja humoru... i grzybów."

- Sofi Oksanen | autorka Gdy zniknęły gołębie -


"Świetny pomysł na fabułę połączony z czarnym humorem i charakterystyczną skandynawską wrażliwością."

- Chris Ewan | autor powieści Dobry złodziej, przewodnik po Amsterdamie -


"Slapstick - z pościgami samochodowymi, mieczami samurajów i ukrywaniem zwłok - w którym można znaleźć głębokie filozoficzne podteksty."

- The Guardian | UK -


"Skandynawski chłodny sarkazm połączony z ciepłym - czasami surrealistycznym - humorem.

- Sunday Express | UK -


"Powstały już historie, w których bohater prowadzi śledztwo związane z własną śmiercią, ale żadna z nich nie została napisana z takim smakiem."

- Crime Time | UK -


ANTTI TUOMAINEN

Fiński pisarz, autor siedmiu powieści kryminalnych, których tłumaczenia ukazały się w 27 krajach. Zanim poświęcił się karierze literackiej, pracował w agencjach reklamowych jako copywriter. Debiutował w 2006 r. Miedzynarodowy rozgłos przyniosła mu wydana w 2011 roku powieść Uzdrowiciel, która zdobyła tytuł Najlepszej Fińskiej Powieści Kryminalnej i była nominowana do prestiżowej skandynawskiej Nagrody Szklanego Klucza. Kolejna powieść autora, Czarne jak moje serce, została uznana przez fińskich czytelników za najlepszy kryminał ostatniej dekady. Obecnie Tuomainen razem z żoną mieszka w Helskinkach, a kiedy nie pracuje nad nowymi powieściami, pisze opowiadania i artykuły dla prasy.


TYTUŁ: Człowiek, który umarł

AUTOR: Antti Tuomainen

WYDAWNICTWO: Albatros

PREMIERA: 20 lutego 2019

TYTUŁ ORYGINLANY: Mies Joka Kuoli

TŁUMACZENIE: Iwona Kiuru

PROJEKT OKŁADKI: Tommi Tukiainen/Like Publishing Ltd

LICZBA STRON: 352

FORMAT: 135 x 205 mm

OPRAWA: miękka

ISBN: 978-83-8125-482-3


OCENA: 8/10

Uzasadnienie: Bardzo dobra i ciekawa powieść, lecz nieco przewidywalne zakończenie. Świetna fabuła, fantastycznie wykreowane postacie. Nie do końca zrozumiałe fińskie poczucie humoru.






















Patroni medialni książki: Smak Książki, Portal Kryminalny, Dzika Banda, Zbrodnia w Bibliotece, Zbrodnicze Siostrzyczki, Kryminalna Kawiarenka



POLECAMY RÓWNIEŻ TEGO WYDAWNICTWA:

Najbardziej przerażająca powieść króla grozy.

Doceniona przez miliony czytelników na całym świecie.

Ciebie też porwie. Dla dzieci miasteczko Derry jest całym światem. Dla dorosłych, którzy zawsze wiedzą wszystko najlepiej, to po prostu rodzinne miasto – swojskie, porządne, idealne do życia. Ale to dzieci widzą – i czują – co tak strrrasznie różni Derry od innych miejsc. W kanałach miasteczka zalęgło się TO. Bliżej nieokreślone, przybiera najróżniejsze postacie – klauna, ogromnego ptaszyska, głosu w rurach. Poluje na dzieci...





20 wyświetleń0 komentarzy

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

コメント


bottom of page