Jedno z najdziwniejszych posunięć autorskich, z jakim kiedykolwiek mieliśmy do czynienia. A jeszcze bardziej dziwią nas recenzenci, którzy nie zadali sobie trudu poszperania w przeszłości artystycznej Eugeniusza Korina. Ot, dostaje jeden z drugim książkę, czyta (zazwyczaj bez zrozumienia, lub znudzony ilością stron), nie szpera wokół książki i wydaje opinię, która przeważnie odklejona jest od rzeczywistości. A przecież Polowanie z Sępem nie jest zwykłym pomysłem na książkę, książkową nowością, zaskakującym kryminałem, czy powieścią debiutancką. W tysiącu stron tej książki zawarta jest większa głębia, niż mogłoby się to wydawać na pierwszy rzut oka.
Aby przejść do właściwej recenzji, musimy zacząć od pewnego filmu, który swoją premierę miał... osiem lat temu. W 2012 roku na ekrany polskich kin wszedł film pod tytułem: Sęp, w którym mowa o policjancie posiadającym wyjątkowe zdolności dedukcyjne. Dostaje on zlecenie poprowadzenia dochodzenia w sprawie znikających przestępców.
Jak na polskie warunki całkiem zgrabnie skonstruowany, z bardzo ciekawym scenariuszem, bardzo dobrze zmontowany, świetnie udźwiękowiony i obsadzony największymi wówczas nazwiskami aktorskimi, włącznie z nieodżałowaną do dziś Anną Przybylską. Szczerze mówiąc, jest to jeden z lepszych polskich filmów i dzisiaj chyba nie do powtórzenia. Nawet z aktorów reżyser wycisnął maksimum ich możliwości, co widać już od pierwszych scen. Sęp podzielił widzów na dwa obozy, jedni zarzucali twórcom zbyt nachalne czerpanie z zachodnich wzorców, infantylność i prostactwo, inni chwalili (naszym zdaniem słusznie) za pomysł, odwagę oraz innowację w polskiej sztuce filmowej. Scenarzystą i reżyserem filmu był... Eugeniusz Korin.
Osiem lat później, znany i ceniony reżyser teatralny Eugeniusz Korin, postanawia spróbować swoich sił w literaturze. Jego debiutancka powieść nosi tytuł Polowanie z Sępem i nie jest to kontynuacja filmowego Sępa, nie jest to też historia alternatywna tego filmu, jest to próba przeniesienia scenariusza filmowego do świata prozy, co wydaje się niezbyt dobrym pomysłem, a wręcz przedsięwzięciem nader szalonym. Takie zabiegi zdarzały się w Hollywood wielokrotnie i nigdy nie przynosiły zamierzonego rezultatu. A zdarzało się nawet, że krytycy byli dla książki bezlitośni.
Polowanie z Sępem to rozbudowana wersja Sępa z 2012 roku, a więc siłą rzeczy powinna być znacznie ciekawsza. A jak jest w rzeczywistości?
To była jedna z tych nocy, kiedy ziemia wydawała się bezpiecznym miejsce do życia...
Obejrzeliśmy film podczas premiery - zachwycił. Przeczytaliśmy książkę (jeden egzemplarz na pięć osób, więc trochę to trwało) - zachwyciła... Nie, zaraz, nie możemy napisać, że Polowanie z Sępem zachwyciło nas. To zabrzmi zbyt prostacko przy tak wyjątkowej książce...
Drodzy czytelnicy, Polowanie z Sępem to jedna z tych książek, dla których wyrzuca się stare, aby zrobić dla niej miejsce na zapełnionych już półkach, i to w miejscu najbardziej widocznym. Szczerze nie rozumiemy blogerów/recenzentów, którzy doszukują się w tej powieści mankamentów, przecież ta powieść to majstersztyk literacki, do jakiego żaden polski autor jeszcze nie dorósł. Ślepnąc od świateł Jakuba Żulczyka, wypada przy książce Korina bardzo blado, a wszystkie kryminały z naszego podwórka to ciąg niekończących się wyścigów "kto lepszy, kto bardziej wymyślny w swoich zbrodniach i pijackich bohaterach po stronie litery prawa". U Eugeniusza Korina tego nie ma, bo zamiast sztampy, kalkomanii i nudy, daje nam w swojej powieści to, co najcenniejsze - świeżość, pomysłowość i zaskoczenie. I mimo że za sprawą filmu znamy fabułę, to wciąż nie możemy zapomnieć o tym, jak bardzo książka nas pochłonęła, jak wyborną była lekturą i jak bardzo chcielibyśmy czytać takie powieści zawsze. Takie dialogi mógł napisać jedynie wprawiony scenarzysta, tak soczyste i barwne opisy mogły wyjść jedynie spod pióra wprawionego scenografa i choreografa, a postaci są uwypuklone tak, aby nie razić przesadyzmem... Szanowni Czytelnicy, tak szczerze i bez ogródek - to powieść na miarę najlepszych światowych bestsellerów, z intrygą tak wymyślną, że palce lizać. Wszystko zagrało w tej powieści, dosłownie wszystko. To, że ta powieść powstała i dała nam, czytelnikom, szerszy obraz historii zawartej w filmie, to strzał w dziesiątkę, to pomysł, który wydawać by się mógł pomysłem chybionym, a jednak efekt jest nadzwyczaj zaskakujący. Polecamy Wam z całego serca powieść. Obcowanie z tą książką to jedne z najlepszych literackich chwil w naszym życiu. Hultaj Literacki jest powieścią Eugeniusza Korina oczarowany!!!
Ciśnij go, kurwa, ciśnij! - szepcze w uniesieniu stojący za szybą weneckiego lustra Krassny. Zastanawia się czy sam nie powinien wkroczyć do pokoju przesłuchań, ale postanawia, że jeszcze nie czas.
Są zbrodnie, na które brakuje paragrafu. On wykrył właśnie taką…
Płatny zabójca Diuna ucieka z sali warszawskiego sądu podczas ogłoszenia wyroku. Jest kolejnym z kilkudziesięciu najbardziej bezwzględnych morderców, którzy wymknęli się organom sprawiedliwości w ciągu ostatnich sześciu lat. Zniknęli z cel więziennych, z aresztów śledczych, z sal szpitali psychiatrycznych albo tuż przed wydaniem nakazów ich aresztowania.
Komendant główny policji obawia się, że przestępcom może pomagać któryś z jego podwładnych. Powołuje specjalny zespół śledczy, składający się z oficerów będących poza wszelkimi podejrzeniami: nadkomisarza Aleksandra Wolina z Biura Spraw Wewnętrznych, nazywanego przez kolegów Sępem, i zastępcy dyrektora Centralnego Biura Śledczego inspektora Jerzego Bożka, Mają zbadać, czy w policji nie ma kreta.
Połączenie analitycznej intuicji byłego astrofizyka Wolina z doświadczeniem Bożka - żywej legendy wydziału zabójstw - bardzo szybko przynosi rezultaty. Ale Wolinowi nie daje spokoju pewna myśl... Podejrzenie tak makabryczne, że aby pójść jego tropem, musi zapomnieć o wszystkim, co dotąd wiedział, czuł i w co wierzył.
Opowieść o ludzkiej bezradności wobec Zła,
o walce, którą człowiek podejmuje z przekonaniem,
że tak samo jak Zło niezniszczalna jest potęga Dobra.
"Polowanie z Sępem nie jest odwzorowaniem Sępa jeden do jednego, wydaje się, że autor miał mnóstwo czasu na podrasowanie i podkręcenie historii i chyba wybrnął z tego obronną ręką. Świerze spojrzenie na literaturę kryminalną, zaskakująca fabuła. Autor pogrywa z czytelnikiem niczym cholerny Faryzeusz, ale od razu zaznaczę, że nie traktuje czytelnika jak pętaka, to bardzo wysublimowana, odważna i arcyciekawa gra. Tysiąc stron to niewiele jak na tak dobrą powieść. Chciałoby się czytać tę książkę bez końca. Przeczytajcie powieść Eugeniusza Korina, gwarantuję, że będzie to jedna z najlepszych powieści, z jaką się zetknęliście."
- Ivo Vuco | polski pisarz, krytyk literacki, redaktor naczelny Hultaja Literackiego -
EUGENIUSZ KORIN
Człowiek słowa, reżyser teatralny i filmowy, autor tłumaczeń, adaptacji i scenariuszy, pedagog.
Współzałożyciel i dyrektor artystyczny Teatru 6. piętro w Warszawie.
Jest członkiem honorowym Stowarzyszenia „Loża Patronów Teatru” w Poznaniu.
Polowanie z Sępem jest jego debiutem literackim.
TYTUŁ: Polowanie z Sępem
AUTOR: Eugeniusz Korin
WYDAWNICTWO: Literackie
PREMIERA: 5 czerwca 2019
PROJEKT LITERACKI: Witold Siemaszkiewicz
LICZBA STRON: 1000
OPRAWA: miękka ze skrzydełkami
FORMAT: 150 x 225 mm
ISBN: 978-83-08-06871-7
OCENA: 10+++/10
Uzasadnienie: Popularny gatunek literacki przedstawiony w niepopularny w Polsce sposób. Ujęły nas opisy, dialogi oraz spokojne, wyważone i dokładne prowadzenie fabuły. Jeden plus za odwagę (na tysiąc stron w jednym tomie nie pozwoliłby sobie nawet Mróz), drugi za chęć rozbudowania czegoś, co i tak było bardzo dobre, a mimo to rozbudowana forma literacka jest jeszcze lepsza od filmowej i wreszcie trzeci plus za słownictwo: niewymuszone, naturalne, w wielu momentach nawet piękne (mimo wielu wulgaryzmów, opisy i metafory są dosłownie bajeczne). Wiecie już, co oznacza ta ocena. Tak, tak... Eugeniusz Korin został przez nas nominowany do nagrody Literackiego Hultaja 2020.
POLECAMY RÓWNIEŻ TEGO WYDAWNICTWA:
Światowy bestseller. Nowa książka najbardziej inspirującego myśliciela XXI wieku. Tak będzie wyglądała nasza przyszłość!
Yuval Noah Harari w słynnej książce Sapiens. Od zwierząt do bogów opisywał ewolucję i historię ludzkości. W swym najnowszym dziele stawia kolejny krok – w Homo deus… myśliciel skupia się na teraźniejszych wyzwaniach, szuka odpowiedzi na pytanie, co nas czeka w przyszłości, a przede wszystkim udowadnia, że człowiek pod wieloma względami już stał się równy bogom i przystąpił do realizacji kolejnych marzeń: o nieśmiertelności i szczęściu... WIĘCEJ O KSIĄŻCE
댓글