Każdy z nas chciałby posiadać choć jedną nadprzyrodzoną zdolność, dzięki której czulibyśmy się lepsi, ważniejsi, nietykalni, dzięki której zyskalibyśmy bezkompromisowy szacunek pozostałych... A co, jeśli jedna nadprzyrodzona zdolność dałaby części populacji SIŁĘ zdolną zabijać jednym dotknięciem? A co, jeśli tę SIŁĘ posiadłyby wyłącznie kobiety?
Dlaczego światem żądzą mężczyźni, a nie kobiety? Odpowiedź jest prosta: mężczyźni posiadają więcej fizycznej siły, nic poza tym. Banalne, ale prawdziwe. Świat jest jak dżungla, w której rządzi silniejszy. Wyobraźmy sobie teraz, że z dnia na dzień następuje przebiegunowanie siły fizycznej z mężczyzn na kobiety i siła kobiet trwa przez kolejnych kilka tysięcy lat... Mówi się, że gdyby tak się stało, świat byłby lepszy, spokojniejszy i przede wszystkim bez wojen. Czy napewno? Naomi Alderman odpowiada na pytania, które nurtują świat prawdopodobnie od początku jego istnienia, od czasów, kiedy kobiety zostały sprowadzone do poziomu praczki, sprzątaczki, kucharki i seksualnej niewolnicy: Co by było, gdyby... . Bardzo ciekawy pomysł książki, nie raz już przecież podejmowany, ale tym razem napisany nieco inaczej, bardziej filozoficznie, jakby z jednej strony powieść ta miała być manifestem feministycznym, a z drugiej przestrogą, że bez względu na to, która grupa posiada władzę bezwzględną, nigdy nie kończy się to dobrze. Władza absolutna to zła władza.
Moc przyjmuje zawsze ten sam kształt: to kształt drzewa. Od korzeni po wierzchołek, przez pień rozwidlający się w konary i gałęzie, które sięgają na boki, rozdzielając się na coraz cieńsze, poszukujące palce. Kształt mocy to sylwetka żywej, rozrastającej się istoty, wyciągającej delikatne pędy dalej i dalej w przestrzeń.
"Intelektualne wyzwanie na miarę 'Opowieści podręcznej'".
- The Pool -
"Elektryzująca! Szokująca! Spadną wam kapcie. A później pomyślicie dwa razy – o wszystkim".
- Margaret Atwood -
"Igrzyska śmierci skrzyżowane z Opowieścią podręcznej".
- Cosmopolitan -
Nie jest to powieść rozrywkowa, nie jest to też powieść lekka i przyjemna na późne jesienne wieczory, to powieść mocno intelektualna, to filozoficzny węzeł gordyjski lub jak określił ją naczelny HL - Ivo Vuco: podróż w głąb najskrytszych kobiecych marzeń, niebezpiecznych, szokujących i wcale nie tak pięknych, jak mogłoby się to mężczyznom wydawać.
Siła niesie w sobie siłę, Siła niesie przesłanie, Siła jest dziwna, dla wielu może być przerażająca, ale też niebywale ciekawa. To taka historia alternatywna, która dokonuje się na naszych oczach, stawiając ultimatum: albo się przystosujesz, albo nie ma w tym świecie dla ciebie miejsca.
Mnóstwo ciekawych wątków, pomysłów i kreacji osobowości, wciągający (szkoda, że tak mało rozbudowany) pomysł na dialog "w sieci". Inteligentnie i ciekawie napisana powieść, choć odnieśliśmy wrażenie, że książka została nieco okrojona, bo większość wątków jest niedopracowana i niewyjaśniona. Chyba że taki właśnie był zabieg autorki.
Mówi się o tej powieści, że nawiązuje do Opowieści Podręcznej Margaret Atwood, ale to taki sam banał, jak byśmy dzisiaj mieli powiedzieć, że każdy kryminał nawiązuje do powieści Artura Conana Doyle'a. Oba tytuły (Opowieść podręcznej i Siła) dzieli ponad 30 lat i nie ma mowy tu o tym, aby powieść Alderman nawiązywała do powieści Atwood. Obie są diabelsko różne, a jedyne co ich łączy, to aspekt uzyskania bezwzględnej władzy przez kobiety. Szczerze mówiąc, Siła jest znacznie lepszą powieścią niż powieść Atwood i choć wielu czytelników może się z tym nie zgodzić, my obstajemy przy swoim.
Bóg kocha nas wszystkie - ciągnie - i chce, żebyśmy wiedziały, że zmienia tylko swoją powłokę. W rzeczywistości Ona jest czymś więcej niż mężczyzną czy kobietą, jest poza ludzkim pojęciem. Ale chce, żebyśmy przypominały sobie rzeczy dawno zapomniane. Żydówki - popatrzcie nie na Mojżesza, lecz na jego siostrę Miriam, a zobaczycie, ile możecie się od niej nauczyć. Muzułmanki - spójrzcie na Fatimę, nie na Mahometa. Buddystki - przypomnijcie sobie Tarę, matkę wyzwolenia. Chrześcijanki - módlcie się do Marii o zbawienie...
"Siła ma siłę. Rozkręca się lekko, Najpierw jest szybka i sensacyjna, a potem przewrotna, smutna i mądra. Świetna książka o tym, że ludzie to beznadziejny gatunek, a historia musi się powtarzać."
- Jakub Żulczyk -
"Fascynująca wizja świata, w którym od tysiącleci panuje seksizm, tylko skierowany w odwrotną stronę. Świetny pomysł. Powieść Alderman powinna przeczytać każda kobieta (a także każdy mężczyzna)".
- The Times -
Kobiety na całym świecie odkrywają, że mają siłę: jednym dotknięciem mogą zadawać straszny ból, a nawet zabijać. Nagle wszyscy mężczyźni zdają sobie sprawę, że stracili władzę. Nadszedł Dzień Dziewczyn – ale co przyjdzie potem?
Świat u Alderman jest znajomy: młody chłopak z bogatej nigeryjskiej rodziny opalający się przy basenie, adoptowana dziewczyna, której opiekunowie, ludzie bardzo religijni, ukrywają swoją prawdziwą naturę, amerykańska polityczka średniego szczebla i twarda londyńska dziewczyna z bandyckiej rodziny. Ale w tym świecie zaszła pewna istotna zmiana, która połączyła losy wszystkich postaci, prowadząc do brzemiennych w skutki wydarzeń.
To nie tylko opowieść o tym, co by było, gdyby władza trafiła w ręce kobiet. Siła z bezkompromisową śmiałością pokazuje świat, w którym obecnie żyjemy.
Jedna z najważniejszych książek 2017 roku, okrzyknięta „feministyczną dystopią na czasy #metoo”.
NAOMI ALDERMAN
Uhonorowana nagrodą literacką Orange Award for New Writers i przyznawaną przez „Sunday Times” nagrodą Young Writer of the Year, wymieniona wśród najlepszych brytyjskich powieściopisarzy młodego pokolenia przez czasopismo literackie „Granta” oraz w zestawieniu najbardziej obiecujących autorów sieci księgarskiej Waterstones. Za Siłę otrzymała prestiżową nagrodę The Baileys Women’s Prize for Fiction 2017. Pracuje jako wykładowczyni kreatywnego pisania na uniwersytecie w Bath, prowadzi program radiowy Science Stories w BBC, a także jest współtwórczynią oraz scenarzystką mobilnej aplikacji Zombies, Run!, również w wydaniu książkowym. Mieszka w Londynie. Zdaniem „New York Timesa”, „Los Angeles Timesa”, „Washington Post”, „Entertainment Weekly” oraz Amazonu Siła jest jedną z najważniejszych książek 2017 roku.
TYTUŁ: Siła
AUTOR: Naomi Alderman
WYDAWNICTWO: Marginesy
DATA WYDANIA: 9 maja 2018
TYTUŁ ORYGINALNY: The Power
TŁUMACZENIE: Małgorzata Glasenapp
PREMIERA: 2016
PROJEKT OKŁADKI: Nathan Burton (adaptacja Agnieszka Wrzosek)
LICZBA STRON: 400
OPRAWA: miękka
FORMAT: 135 x 210 mm
ISBN: 978-83-65973-35-1
OCENA: 9,5/10
Uzasadnienie: Szokująca, przewrotna i bardzo przenikliwa. Znacznie lepsza od "Opowieści podręcznej". Pół oczka w dół za niezrozumiałe urwanie kilku wątków.
PATRONAT MEDIALNY KSIĄŻKI: lubimyczytać.pl
POLECAMY RÓWNIEŻ TEGO WYDAWNICTWA:
Niech arteriami popłynie krew!
Zaginięcie byłej dziewczyny, która najwidoczniej prowadziła podwójne życie, zapowiada początek koszmaru Szymona, trzydziestoletniego copywritera. Nagle piętrzą się dziwne przypadki, a nowi pracodawcy zdają się skrywać wiele sekretów. Szymon zdaje sobie sprawę, że uczestniczy w upiornej grze, gdy hasło reklamowe, którego jest autorem, zostaje wykorzystane przez terrorystów odpowiedzialnych za śmierć kilkunastu osób w warszawskim metrze. Od tego, czy w porę zrozumie zasady tej rozgrywki, zależy los… no właśnie: kogo? Całego miasta? WIĘCEJ O KSIĄŻCE