Początki pisarskie Aleksandry Marininy to literacka hekatomba kryminału. autorka potrafiła napisać osiem(!) przepastnych powieści w ciągu roku i każda była naprawdę dobrze skrojoną pozycją, gdzie trup ścielił się gęsto, a śledczy mieli pełne ręce roboty. Dzisiaj Marinina ma w swoim dorobku blisko pięćdziesiąt tytułów, a jej czołowa pozycja w świecie literatury kryminalnej jest niepodważalna.
Mówi się, że po dialogach w książce łatwo jest poznać, na jakim etapie kariery znajduje się pisarz. U Marininy nie jest to taka prosta sprawa, gdyż dziewięć lat pracy w moskiewskiej milicji, prowadząc prace badawcze w dziedzinie kryminologi, pozwoliły jej pozyskać rzeszę wielbicieli już od pierwszego tytułu. Niewatpliwie miała na to wpływ możliwość wsłuchiwania się w rozmowy zarówno śledczych, jak i podejrzanych oraz rodzin ofiar. Marinina, jako prawniczka i milicjantka, przeczytała dziesiątki tysięcy akt najmroczniejszych spraw kryminalnych Rosji, więc jak mało kto, potrafiła odwzorować realia w swoich książkach, nadając im sznyt tak bardzo potrzebnej w tym gatunku wiarygodności. Czy to w opisach, czy w dialogach. Właśnie dlatego jej książki od samego poczatku święcą triumf na całym świecie i trwa to już od przeszło ćwierk wieku. Dodając do swoich historii politycznego tła sprawiła, że jej powieści nabrały mocniejszego wyrazu i stały się bardziej intrygujące. Powieści Marininy są autentyczne, nasiąknięte realizmem i głęboką rzetelnością, a rozwinięta przy tym mnogość watków, splatająca się ze sobą w sposób nieszablonowy, wytworny i zaskakujący sprawia, że twórczość Marininy znacznie różni się od twórczości kolegów po fachu, idących często na łatwiznę i szukających sprawdzonych rozwiązań. Marinina to innowatorska pisarka, na której dzisiaj wzorują się takie nazwiska, jak Bonda, Mróz, Horst czy Puzyńska. I chwała im za to, bo Aleksandra Marinina to powieściopisarski wzór do naśladowania.
Tam nawet karaluchy zdychają. Co poradzić, loty z Jekaterynburga zostały wstrzymane już trzeci dzień z rzędu, więc mężczyźni się zabawiają. Już im wspominaliśmy, że pociągiem dotarliby szybciej i bez problemu, ale na wszystko mają tę samą odpowiedź: kupili bilety na samolot, więc zamierzają polecieć. A pieniądze, za które nabyliby bilety na pociąg, wolą przehulać. No więc sobie hulają. Nie ma na nich rady.
Sprawiedliwy oprawca jest dwunastą książką w dorobku autorki, lecz napisaną w ciągu zaledwie czterech lat. I włąśnie lata 1995/96 wydają się być najlepszymi u Aleksandry Marininy. Każdą powieść w tym czasie pisała z wielkim rozmachem i rewerencją, oddając czytelnikowi dzieło niemal doskonałe. Nie inaczej jest też ze Sprawiedliwym oprawcą, książką, która nosi miano kultowej. Jest to klasyczny kryminał z sensacyjnym tłem, dużą ilością postaci, nagłych zwrotów akcji i palącą intrygą, skrzętnie i umiarkowanie dozowaną czytelnikowi tak, aby jak najdłużej podtrzymać emocje związane z czytaniem książki. Trochę jak u Forsytha, a trochę jak w książkach Dostojewskiego. Sprawiedliwy oprawca zasługuje na głośne owacje, bo choć opisana historia jest zakręcona, jak opowieść ekstrawertycznego psychologa, a pokrętność zdarzeń i osobowości może nieco przytłaczać, to jednak całość skonstruowana została tak, że palce lizać. Zdecydowanie jest to pozycja dla wymagających czytelników, lubiących zanurzyć się w lekturze w ciszy i skupieniu. Autorka precyzyjnie odwzorowuje jeden do jednego sposób funkcjonowania ówczesnych organów ścigania w rozchwianej Rosji, nastroje zdezorientowanej i nieufnej społeczności oraz polityczną ingerencję w system sprawiedliwości, który nierzadko powiązany z silnymi grupami przestępczymi, tworzył skomplikowaną machinę wojenną, nastawioną na władzę i zarobek, przeciw której staje Anastazja Kamieńska, nieco skomplikowana kobieta, lecz jedna z najciekawszych postaci literackich, z jakimi przyszło czytelnikowi się spotkać.
Twój ojciec, niech mu ziemia lekką będzie, pracował, a nie się z nimi przyjaźnił. Nadszedł czas, żebyś to zrozumiał, synku. Oni są katolikami, to znaczy, że myślą inaczej i w każdej chwili mogą się stać naszymi wrogami.
KIM JEST TAJEMNICZY KAT, KTÓRY KARZE PRZESTĘPCÓW?
Po odsiedzeniu wyroku kolonię karną opuszcza Paweł Saulak, mężczyzna, którego wiele wpływowych osób zamierza wykorzystać jako kartę przetargową w wyścigu o fotel prezydenta.
Anastazja Kamieńska ma zapewnić niedawnemu więźniowi ochronę w drodze do Moskwy. Niedługo potem kobieta rozpoczyna śledztwo w sprawie serii zagadkowych zabójstw. Wkrótce okazuje się, że kolejne ofiary są sprawcami wielu okrutnych mordów popełnionych na samotnych starszych ludziach, a także młodych dziewczętach i dzieciach.
ALEKSANDRA MARININA
(ur. 16 lipca 1957 we Lwowie) – rosyjska pisarka, autorka powieści kryminalnych. Do 1971 mieszkała w Leningradzie, potem przeniosła się do Moskwy. Pochodzi z rodziny prawników, sama również ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim w 1979. W latach 1979-1998 pracowała w milicji, gdzie zajmowała się działalnością edukacyjną i prowadzeniem prac badawczych w dziedzinie kryminologii. Na początku lat 90. XX wieku rozpoczęła działalność literacką. W 1991 roku opowiadanie kryminalne Шестикрылый Серафим napisane wspólnie z kolegą, Aleksandrem Gorkim zostało opublikowane w magazynie "Milicja". W roku 1992 ukazała się pierwsza powieść Zbieg okoliczności, z cyklu, którego bohaterką jest major Anastazja Kamieńska. W 1998 roku Marinina zrezygnowała z pracy w milicji (w której uzyskała stopień podpułkownika) i poświęciła się karierze pisarskiej. Cykl powieści o Anastazji Kamieńskiej składa się z 26 powieści, a na jego podstawie rosyjska telewizja NTW, zrealizowała serial telewizyjny pt. Kamieńska.
TYTUŁ: Sprawiedliwy oprawca
AUTOR: Aleksandra Marinina
WYDAWNICTWO: Czwarta Strona
TYTUŁ ORYGINALNY: Не мешайте палачу
TŁUMACZENIE: Aleksandra Stronka
PREMIERA: 1996
DATA RECENZOWANEGO WYDANIA: 24.04.2019
PROJEKT OKŁADKI: Mariusz Banachowicz
OPRAWA: miękka
LICZBA STRON: 544
ISBN: 978-83-66278-31-8
OCENA: 10/10
POLECAMY RÓWNIEŻ TEGO WYDAWNICTWA:
Poznaj nowe oblicze jednej z najpiękniejszych baśni wszech czasów!
Głęboko pod taflą zimnego, wzburzonego morza żyje Gaia, syrena, która marzy o świecie bez dworskich zasad i ojcowskich nakazów. Gdy buntuje się po raz pierwszy i wypływa na powierzchnię, spotyka chłopaka, który sprawia, że dziewczyna pragnie dołączyć do jego beztroskiego świata. Ile będzie musiała poświęcić, by spełnić marzenie o wolności i stąpaniu po lądzie? Co się stanie, gdy zabraknie jej odwagi?
Commentaires