Psychodeliczny aspekt zakazanej miłości jest tu na tyle wyraźny, aby sprawnie i skutecznie przyćmić inne strony powieści i sprowadzić ją do rangi książek trudnych, ciężkich i skomplikowanych. Ale też (a może przede wszystkim) książek wybitnych i wyjątkowych. Wichrowe wzgórza to swoisty pomost między Szekspirem a V.C. Andrews, z tą jednak różnicą, że w powieści Brontë jest znacznie więcej wątków, okraszonych bólem, dramatem i brutalnością, o jakiej zarówno Szekspir, jak i Andrews nawet nie pomyśleli.
Aż trudno uwierzyć, że tak spokojna i miła dziewczyna, jak Emily Brontë mogła napisać tak mroczną powieść. Od lat mówi się, że za wszystkimi powieściami sióstr Brontë stoi najstarsza z nich - Charlotte. My jednak mamy nieco inne zdanie na ten temat i uważamy, że autorem tych wszystkich pokręconych historii jest... brat panienek Brontë - Branwell. Szalony alkoholik i narkoman, o bystrym umyśle i niebywałym talencie pisarskim. Bez względu jednak na to, kto z rodziny Brontë jest autorem Wichrowych wzgórz, powieść jest tak wspaniała, że nie sposób się od niej oderwać.
Wydanie, które recenzujemy, jest na tyle wyjątkowe, że tłumacz - Piotr Grzesik - (najnowsze tłumaczenie - 2014r.), w porównaniu z tłumaczeniem Janiny Sujkowskiej, powielanym w poprzednich wydaniach (innych wydawnictw), postanowił zachować oryginalną pisownię nazw własnych, co uważamy za bliższe oryginałowi i odejście od PRL-owskiej mody spolszczania wszystkiego i wszędzie. Zresztą, tłumaczenie Grzesika jest najlepsze ze wszystkich dotychczasowych, bo najbliższe naszym czasom, a jednocześnie wciąż da się wyczuć dziewiętnastowieczną nutę prozatorską autorki.
Powieść wspaniale skonstruowana, bardzo dobrze zredagowana i świetnie przetłumaczona. Jak na powieść napisaną w połowie XIX wieku, jest historią bardzo kontrowersyjną i zaskakująco mocną. Może z całą pewnością rywalizować z dzisiejszą prozą. Wichrowe wzgórza to dzieło wybitne, które polecamy nie tylko koneserom klasyki. Jesteśmy przekonani, że powieść zaskoczy niejednego czytelnika.
Wydanie bardzo ładne i staranne. Strony szyte - nie klejone! Piękne okładki autorstwa Zuzanny Malinowskiej. Seria wydawnicza składa się z pięciu powieści trzech sióstr.
Bierz mojego źrebaka, Cyganie! - wykrzyknął młody Earnshaw. - I mam nadzieję, że skręcisz na nim kark. Bierz go, a ciebie niech diabli wezmą, ty nędzny przybłędo! Wycygań od mojego ojca wszystko, co ma, tylko na koniec pokaż mu, kim naprawdę jesteś, pomiocie szatański! Bierz i oby rozwalił ci łeb!
"Jedyne dzieło literackie, które zbliżone jest do szekspirowskiego Makbeta albo Króla Leara poprzez swą nieokrzesaną namiętność i nieuchronną tragedię."
- Kathryn White | pisarka -
"Pełne dzikości i zawiłe, jak korzenie, z których wyrastają wrzosowiska."
- Charlotte Brontë | pisarka, siostra Emily Brontë -
"Piękno tej literatury polega na jej brzydocie... Nie wiem do końca co siedziało autorce w głowie, ale jeśli przyjąć za pewnik, że wszystkie powieści sióstr Brontë inspirowane były ich własnym życiem, to ogromnie współczuję Emily, ale jednocześnie zazdroszczę jej. Cóż, Wichrowe wzgórza wywołują skrajnie sprzeczne emocje i właśnie dlatego są wyjątkowe. O talencie autorki nie będę się wypowiadał, gdyż jest bezsporny, i tylko żal serce ściska, że jest to jedyne dzieło tej pisarki."
- Ivo Vuco | polski pisarz, krytyk literacki, redaktor naczelny Hultaja Literackiego -
JA NIE ZŁAMAŁEM CI SERCA,
TY JE SOBIE ZŁAMAŁAŚ,
A CZYNIĄC TO, ZŁAMAŁAŚ I MOJE.
Akcja Wichrowych Wzgórz rozgrywa się na przełomie XVIII i XIX w. Earnshaw, właściciel majątku Wuthering Heights (tytułowe Wichrowe Wzgórza), przywozi do domu bezdomnego, cygańskiego chłopca, którego znalazł na ulicach Liverpoolu i nakazuje własnym dzieciom traktować go jak brata. Pomiędzy przybyszem a małą Cathy rodzi się więź tak silna, że z czasem przestają się liczyć nie tylko z konwenansami, ale i z ludźmi, wśród których żyją. Namiętność Heathcliffa i Catherine obnaża mroczną stronę ludzkiej natury, jest mściwa, wszechogarniająca i dzika jak wrzosowiska Yorkshire. Bohaterowie powieści Brontë płacą za to najwyższą cenę, a za ich błędy musi odpokutować następne pokolenie…
Och, na miłość boską - przerwała mu pani, tupiąc nogą - na miłość boską, nie chcę teraz o tym słyszeć! Twoja zimna krew niezdolna jest do gorączki, twoje żyły pełne są lodowatej wody, a w moich aż wre, i widok takiego chłodu sprawia, że one prawie ze mnie wyskakują!
EMILY BRONTE
(ur. 30 lipca 1818 w Thornton, zm. 19 grudnia 1848 w Haworth) – angielska powieściopisarka i poetka. Autorka Wichrowych Wzgórz. Od wczesnych lat młodości pisała utwory poetyckie i opowiadania. Rodzeństwo Brontë tworzyło wspólnie opowieści pt. Glass Town (które następnie zmieniły się w kroniki fikcyjnego państwa Angria). Z czasem Emily i Anne zaczęły tworzyć własny literacki „serial” – opowieści o fikcyjnej wyspie Gondal. Siostry wykonywały ręcznie malutkie książeczki, w których drobnym pismem uwieczniały swoją twórczość. Emily pisała o Gondal od 1831 roku aż do swojej śmierci. Choć cykl Gondal zawierał fragmenty prozatorskie i wierszowane, tylko część z tych ostatnich zachowała się do dziś.
TYTUŁ: Wichrowe wzgórza
AUTOR: Emily Bronte
WYDAWNICTWO: MG
TYTUŁ ORYGINALNY: Wuthering Heights
TŁUMACZENIE: Piotr Grzesik
PREMIERA: 1847
DATA W/W WYDANIA: 2017-10-11
PROJEKT OKŁADKI: Zuzanna Malinowska
LICZBA STRON: 448
OPRAWA: zintegrowana
FORMAT: 152 x 209 mm
ISBN: 978-83-7779-434-0
OCENA: 10/10
POLECAMY RÓWNIEŻ TEGO WYDAWNICTWA:
Wszystko, co wiemy o siostrach Brontë, pochodzi od niej. Ona prowadziła korespondencję i rozmowy z wydawcami. Rękopisy powieści Emily i Anne Brontë nie istnieją. Pierwszy wydawca, który jako jedyny je widział, twierdził, że pisane były jedną ręką. Miało to być pismo ukrywającej się pod męskim pseudonimem Charlotte. Ona z kolei robiła wszystko, aby myślano inaczej. Uwierzono jej. I tak już zostało. Czy Charlotte Brontë stworzyła legendę o trzech genialnych siostrach?
Comments