Nie jest to biografia księżnej Daisy, ale jej biograficzny zarys, skupiający się na tym, jaka była, a nie kim była. A przy tym opowiedziana w bardzo fajny sposób. Kańtor wyciąga z odmętów zapomnienia kobietę, której niewielu dzisiaj w Polsce pamięta. Robi to w doskonały sposób, dając czytelnikowi literaturę lekką, ciekawą i momentami zabawną, mieszając przy tym czasy współczesne z historią.
Trudno oprzeć się wrażeniu, że autorka inspirowała się książką Julie Powell Julie and Julia (lub filmem na jej podstawie). Oba tytuły mają wiele wspólnego, ale to oczywiście nie jest zarzut, a porównanie, które samo się nasuwa po przeczytaniu obu książek. W mojej ocenie wiele elementów w książce Kańtor jest o wiele lepszych niż w książce Powell. Już sam początek jest iście filmowym obrazem, działającym na wyobraźnię czytelnika. Bardzo dobrze, że taka książka powstała i świetnie, że zabrała się za nią pisarka, która miała ciekawy na to pomysł. Brakuje mi w tej książce jednak kilku detali, a część wątków jest po prostu za mało rozwinięta. Książka mogłaby być nieco obszerniejsza, bo potencjał jest przecież ogromny. Szkoda, że nie wykorzystany.
Opis również nieco odbiega od fabuły, a raczej od konstrukcji. Jest nieco inaczej - odwrotnie - z tymi scenami z rekomendacji na tyłach książki. No i jeszcze błąd w nazewnictwie. Walia nie była częścią Anglii w chwili, kiedy urodziła się księżna Daisy, lecz częścią Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii, której częścią jest również sama Anglia.
To jednak nie wiele zmienia w ocenie książki, którą czyta się na jednym wdechu i mimo kilku ewidentnych błędów, Ławeczka księżnej Daisy jest tym, na co wielu Czytelników czeka i śmiem twierdzić, że bez względu na płeć, bo książka ta nie może być sklasyfikowana, jako literatura kobieca.
Księżna Daisy nie spadła z konia. W ogóle między momentem, gdy się pojawiła, a tym, jak wtopiła się w swój własny posąg, upłynęła dłuższa chwila i dlatego Lenka miała nieodparte wrażenie, że bierze udział w jakiejś plenerowej próbie teatralnej.
Scena jak z bajki: młodziutka, urocza dziewczyna tańczy na balu z przystojnym księciem. Rozmawiają. Nieoczekiwanie on prosi ją o rękę, a ona – rezolutnie i odważnie, jak na owe czasy – odpowiada: – Ależ ja nie kocham pana! – Nie szkodzi – zapewnia ją niezrażony amant. – Miłość przyjdzie po ślubie. Śliczna tancerka to angielska arystokratka, Daisy West, najpiękniejsza wśród Debiutantek w tym sezonie, a on – to książę pszczyński Hans Hochberg, spadkobierca niemałej fortuny. Jest rok 1891, wiktoriański Londyn.
I druga scena, współczesna: dziennikarka Lenka Rejnicz w nieprzyjemnych okolicznościach traci pracę w warszawskiej redakcji. Rozżalona i wściekła wsiada w samochód i jedzie na południe, byle dalej, byle szybciej. Przypadkiem zatrzymuje się na płatnym parkingu w niewielkiej Pszczynie, idzie na pobliski, prześwietlony majowym słońcem rynek. Postanawia odpocząć, siada na Ławeczce księżnej Daisy i…
Dawno, dawno temu, przed stu laty, w nieodległej krainie - Anglii - przyszła na świat dziewczynka, która otrzymała trzy piękne imiona: Mary Theresa Olivia. Był dwudziesty ósmy czerwca 1873 roku, a działo się to w starym zamku Ruthin w Północnej Walii.
GABRIELA ANNA KAŃTOR
Jest śląską autorką, której książki wydawane są w Wydawnictwie MG, między innymi rodzinnej sagi historycznej Kroniki z płatków śniegu (2017) oraz powieści psychologicznej Tańcząc na czubkach palców (2018). Zainteresowania autorki znalazły swe odzwierciedlenie również w powieści Ławeczka księżnej Daisy. Zatem prócz wątków historycznych i psychologicznych, Czytelnicy znajdą tu także interesujący wątek sensacyjny, a przede wszystkim na nowo odkryją niezwykłe losy Daisy von Pless (1873-1943), tej angielskiej Stokrotki, która musiała stać się niemiecką księżną. Gabriela Anna Kańtor mieszka w pobliżu Pszczyny, często odwiedza to piękne miasto, spaceruje po zamkowym parku i podziwia malowniczy zamek Hochbergów. Tytułowa Ławeczka księżnej Daisy naprawdę stoi na rynku w Pszczynie; autorem pomnika jest pszczyńskim rzeźbiarz Joachim Krakowczyk.
Tytuł: Ławeczka księżnej Daisy
Autor: Gabriela Anna Kańtor
Wydawnictwo: MG
Premiera: 15 maja 2019
Projekt okładki: Elżbieta Chojna
Liczba stron: 164
Oprawa: miękka
Format: 154 x 287
ISBN: 978-83-7779-548-4
OCENA: 8/10
PATRONI MEDIALNI KSIĄŻKI:
Polskie Radio Białystok, Mechaniczna Kulturacja, Magazyn Miasto i Ludzie, Życie i Pasje, Sztukater.pl, Modna Kultura, Recenzje na widelcu, Kwartalnik Artystyczny Bliza, Kosz z książkami i nie tylko... .
POLECAMY RÓWNIEŻ TEGO WYDAWNICTWA:
Legenda Tristana i Izoldy jest najpiękniejszym, najgłębszym poematem miłości, jaki ludzkość kiedykolwiek stworzyła. Zawiera w najpełniejszym, najszlachetniejszym wyrazie to, co stanowi dominującą linię późniejszej literatury francuskiej, co odróżnia ją od wszystkich innych i stanowi tajemnicę jej uroczego na wszystkie inne oddziaływania...
#gabrielaannakantor #laweczkaksieznejdaisy #wydawnictwomg #hultajliteracki #recenzja #MG #haloradio #halotusieczyta
Comments